Benim Bir Şeyim Yok

Benim Bir Şeyim Yok

Gece midesi bulanmıştı yaşlı adamın, uzakta olan yakınları çağırıldı. Çocukları başına toplandı ve uzun istişareler yapıldı. Yaşlı adam hangi hastaneye götürülecekti? Birkaç hastane ismi söylendi. Yaşlı adam hiçbirini kabul etmedi. Arkadaşlarından çok iyi bir doktorun ismini almıştı. ‘’Beni o doktora götürün.’’ Dedi.

Damadı ile arabaya bindiler ve yaşlı adamın istediği doktorun çalıştığı hastaneye gittiler. Yaşlı adam doktora dertlerini anlatmaya çalıştı. Benim bir şeyim yok dedi. ‘Evim dördüncü kattadır ve asansör de yoktur. Günden üç-beş defa iner çıkarım hiçbir hastalık belirtisi yok bende doktor bey.’ Dedi. Yaşlı adam hastalığı kendisine yakıştıramıyordu.

Şikayetleri dinleyen doktor: ‘’Amca sen bir EKG  çektir gel.’’ Dedi. Yaşlı adam damadı ile beraber EKG çektirdi ve sonuçları doktora getirdi. Sonuçlara göz atan doktor: ‘’Amca sen iki defa kalp krizi geçirmişsin, derhal anjiyo olman gerekir.’’ Dedi. Yaşlı adam çaresiz boynunu büktü ve tamam doktor bey dedi. Yaşlı adam hemen anjiyoya alındı.

Anjiyoya giren yaşlı adam bir türlü çıkmak bilmedi. Normal bir hastada anjiyo süresi yaklaşık bir saat civarında idi. Ancak yaşlı adam anjiyoya alındıktan sonra bir saat geçti çıkan yok, iki saat geçti çıkan yok. Yaşlı adam yaklaşık olarak üç saat gibi bir zamanda anjiyodan çıkabildi.

Doktor yaşlı adamın damadını çağırttı ve bilgilendirme yaptı:’’ Amcanın damarları tamamen tıkanmış; çok zor açtım, dört tane stent koydum ancak damarları dar olduğu için bazı damarları yırtıldı. Çok şükür hallettik durumu iyi.'' Dedi.

Yaşlı adamın damadı doktorun ifadelerinden hoşlanmamıştı. Çünkü damarların yırtılmış olması iç kanamaya sebep olabilirdi. Damat: ‘Babamı görebilir miyim? Bu gece yanında kalmak istiyorum.’ Dedi. Doktor: ‘Hastayı görebilirsin fakat yanında kalmana müsaade edemeyiz; zaten yoğun bakımda kalması gerekiyor. Sen evine gidebilirsin ancak biz telefonla arayacak olursak derhal gelmelisin.’ Dedi.

Yaşlı adamın damadı: ‘Demek ki, babamın durumu kritik, hiç olmazsa gideyim de eşimi ve babamın diğer yakınlarını getireyim. Hastayı son kez görsünler.’ Diye düşündü. Anjiyodan çıkan kayın pederinin yanına giderek halini sordu.

Yaşlı adamın vücudunun birçok yeri kan olmuştu ve genel durumu da hiç iyi gözükmüyordu. Damat: Baba nasılsın? Dedi. Yaşlı adam: ‘İyiyim fakat biraz göğsüm ağrıyor.’ Dedi.

Yaşlı adamın gözlerinde başına gelecekleri biliyormuş gibi bir anlam vardı. Damadına: ‘Bana bir su verebilir misin?’ Dedi. Kayın babasına suyunu veren damat: ‘Baba, ben eve gitmek istiyorum. Annem ve kızların seni görmek istiyor, ben onları getireyim.’ Dedi.

Yaşlı adamın yakınları geldiler ve onu hastanede ziyaret ettiler. Yaşlı adamın durumunu iyi buldular. Yoğun bakım görevlileri ziyaretçileri kısa bir görüşmeden sonra hemen dışarıya çıkardırlar. Ziyaretçiler henüz eve gitmişti ki, yaşlı adamdan haber geldi. 

Yaşlı adam hakkın rahmetine kavuşmuştu. Benim bir şeyim yok diyerek hastaneye giden yaşlı adam oradan sedye ile çıkartılmıştı. Damat: ''İnsanların hastalığı kendilerine yakıştırmamaları ve gerekli tetkik ve tedavilerden imtina etmeleri böylesi acı sonuçların yaşanmasına sebep olabiliyor.'' Diye düşündü ve çok üzüldü.

Görseller:kirkbir.com