Bu Zamanda Böyle Hayırsever İnsan Kaldı mı?

Bu Zamanda Böyle Hayırsever İnsan Kaldı Mı?

Öğretmenliğe yeni başlamışım; tarifsiz duygularla görev yerime yani yeni atandığım köyüme gittim. Bana yardımcı olması için köy muhtarını aradım ve okulun lojmanına yerleştim. Birkaç gün sonra da ilçe milli eğitim müdürlüğüne giderek başta müdürler olmak üzere çalışanlarla tanıştım.

İlçe milli eğitim mutemedi halimi hatırımı sordu. ‘’Bir ihtiyacın varsa yardımcı olurum; her konuda beni arayabilirsin, köy muhtarını da aradım, hocanın bir ihtiyacı var mı? Diye sordum. Kendini yalnız hissetme; biz ne günler için buradayız koçum?’’ Dedi.

Öyle duygulandım ki, içim bir hoş oldu. ‘’Bu zamanda böyle hayırsever insan kaldı mı?’’ Diye düşündüm. Mutemet zaman zaman beni arıyor ve durumumu soruyor; ben de ona bol bol hayır dua ediyorum.

Aybaşı gelince maaş almak için ilçeye gittim. O zamanlar bugünkü gibi maaşlar bankalara yatırılmıyor; ilçe milli eğitim mutemetleri elden veriyor. Ben de mutemedin yanına gelerek selam verdim. Hoş beş ettikten sonra, ‘’maaşımı almaya geldim.’’ Dedim. Mutemet parayı saydı ve bana verdi ancak mutemedin verdiği para ile benim almayı beklediğim para miktarı arasında biraz fark vardı.

Köy çocuğuyuz, insanların hatırını kırmayı sevmeyiz. Aynı zamanda hayır demeyi de bilmeyiz. Bizim için bir insanın gönlünü kırmak çok büyük günahtır. Her şeyi de hayra yorarız.

O sebeple ‘’Belki mutemet ağabey yanlış hesaplamıştır, bir kasıt yoktur.’’ Diye düşündüm ve yutkundum ama olan benim paracıklara oldu. Mutemet aynı taktiği daha sonraki aylarda da yapmaya kalkınca bu defa bütün bildiklerimi unuttum ve ‘’…….Ağabey benim hesaplamalarıma göre şu kadar olması gerekiyor, bir daha sayabilir misiniz?’’ Dedim. Mutemet parayı tekrar saydı ve utanmış bir eda ile vermesi gereken parayı eksiksiz verdi.

Çocuğuna Hayır Demeyi Öğretmediysen başlıklı yazıyı buradan okuyabilirsiniz

Görseller:parstoday.com