Başarının Anahtarı

Başarının Anahtarı

Başarı ve başarısızlık kavramları ile ilgili sayısız araştırmalar yapılmış ve yazılar yazılmıştır. Ben de gerek kendi bloğumda gerekse de başka sitelerde başarılı olma yöntemleri hakkında defalarca yazılar yazmıştım. Ancak şunu gözden ırak tutmamakta fayda vardır ki, başarı ve başarısızlık kavramları çok yönlü konulardır ve bu konu hakkında ne söylense mesele tam olarak açıklığa kavuşturulmuş olmaz.

Ben bu yazımda başarılı olma yöntemlerinden ziyade insanları bireysel anlamda başarıya taşıma imkanına sahip olan bir bakış açısını işlemeye gayret göstereceğim. Sizlere başarının anahtarını anlatmaya çalışacağım. Fakat başarının anahtarını elde etmenin kolay olmadığını da en başta söylemekte fayda görmekteyim.

Başarının anahtarı ‘’Ben sorumluyum.’’ Cümlesini inanarak ve içselleştirerek söylemektir. Şunu da peşinen kabul etmek gerekir ki, sosyal olaylarda sorumlu sayısı tek değildir; bir olayın birden fazla sorumlusu vardır. Başarılı olmak isteyen insanlar bu gerçeği bildikleri halde taşın altına elini sokmaya baştan razı olan insanlardır.

Kişinin yaşadığı ve yaşaması muhtemel olaylarda daha en başından ‘’ben sorumluyum’’ diyerek sorumluluk alması o kişiyi başarıya ulaştıracak anahtardır. Yani başarının anahtarı ‘’ben sorumluyum’’ demek ve sorumluluk almaya en baştan razı olmaktır.

Böyle bir yöntemi yaşantısına katmak isteyen bireyler her olayda kendilerinin sorumlu olmayabileceği gerçeğini bildikleri halde sorumluluk alma eylemine baştan razı olmaları bilinçli bir tercihtir. Çünkü karşı tarafı suçlama tuzağına düşmeden sorumluluk almak gelişmiş insanların özelliklerindendir. 

Yaşadığımız olaylarda karşı tarafı suçlamak, haklı olsak da bizlere çok şey kazandırmaz. Bize asıl kazanç sağlayacak tutum kendi içimize dönebilmektir.

Bir sınıf düşünün ki, öğretmen başarısızlığın pek çok sorumlusu olduğunu bildiği halde diğer paydaşları görmezden gelerek sınıfın başarısızlığından ‘’ben sorumluyum’’ diyerek sorumluluk alıyor ve başarısızlığı başarıya dönüştürebilme için gayret sarf ediyor. Böyle bir bakış açısı ile bakan bir öğretmenin sınıfında başarısızlık diye bir şey olabilir mi?

Aile ortamında vuku bulan muhtemel huzursuzluklara eşler bir birini suçlamak yerine kendilerini suçlayarak çözüm bulmaya çalışıyorlar veya çevresinde karşılaştığı çevre kirliliğine karşı bir vatandaşımız bu kirlilikten ‘’ben sorumluyum’’ eğer ben çevreyi temiz kullanma alışkanlığı kazanmış olsaydım; sokaklar bu denli pislik içinde olmazdı diyerek eline poşeti alarak Avrupa ülkelerinin çoğunda olduğu gibi çevreyi temizleme gayretine giriyor. Olaylara bu şekilde bakma alışkanlığı geliştirmiş insanların başarılı olmaması mümkün mü?

Böyle bir yöntemi hayata geçirmenin de kolay olmadığını en baştan kabul etmek gerektiğini söylemiştik. İnsanlar başkasının sorumluluğunda olan şeyleri kabullenmek istemezler hele hele bizim gibi Doğu toplumlarında topu taca atarak sorumluluktan yırtma davranışı fazlası ile yaygın iken.

Tüm sosyal gerçekliğe rağmen her bir vatandaşımıza karşılaştığı olaylarda sorumlu aramak yerine kendi içine dönerek sorumluluk alma bilincini kazandırabilirsek, o durumda mutlak başarıyı yakalamamız kaçınılmaz olacaktır. Evet başarının anahtarı ‘’ben sorumluyum’’ diyerek sorumluluk almaya baştan razı olmaktır. Ancak bu bakış açısının da başarı elde etme konusunda bir perspektif olduğunu bilerek muhtemel istismarlara da fırsat vermemek gerekir.

Görseller: https://unsplash.com/