Çocuklarımıza Karar Verme Becerisi Kazandırmak

Çocuklarımıza Karar Verme Becerisi Kazandırmak

Yetişkinler olarak çocuklarımıza karar verme becerisi kazandırmak istesek de onların karar verme becerilerinin gelişmesi için fırsat tanımıyoruz. Çocuklarımızın giyeceği ayakkabıya biz karar veriyoruz, yiyeceği yemeğe biz karar veriyoruz, kıyafetlerini alırken bizler karar veriyoruz. Oysa çocuklarımızın karar verme becerilerinin gelişebilmesi için onlara yaşlarına uygun konularda karar verebilme olanağı sağlamalıyız.

Çocuklarımıza küçük yaşlarda karar verme imkanı tanıyamazsak yetişkin insan olduklarında karar vermeleri gereken durumlarda karar vermekte zorlanacaklar bu durum onların yaşam kalitesini düşürecek ve toplumsal olaylarda zorluklar yaşamalarına sebep olabilecektir. Yetişkin olmuş ama evleneceği kişiye bile karar veremeyen birey sayısı toplumumuzda azımsanamayacak kadar fazladır.

Çocuklarımıza karar verme becerisi kazandırmak konusunda tam olarak nasıl bir yöntem geliştirilmesi gerektiği konusunda yetişkinlerin kafalarının karışık olduğu görülmektedir. Yetişkinler bir taraftan çocuklarının karar verme becerilerinin gelişmesini istiyorlar ancak bir taraftan da onların kendilerine uygun seçim yapamayacaklarını düşünüyorlar. Bundan dolayı da çocuklarının düşüncelerini görmezden geliyorlar.

Yetişkinler böyle bir düşüncede haksız da sayılmazlar. Çünkü ekonomik imkanlar ebeveynlere bu konuda fazla esnek davranma imkanı sunmamaktadır. İmkanları sınırlı aileler çocuklarına yılda bir veya iki adet ayakkabı alabilecekken bir de çocukların uygun olmayan seçimlerinden dolayı fazladan bir harcamaya girmek istemezler.

Hal böyle olsa da bu konuda uygun bir çözüm bulmak tüm ebeveynlerin görevidir. Yetişkinler bu konuya birazcık kafa yormak suretiyle bir çözüm bulabilirler.

Bana göre çocuklarımıza karar verme becerisi kazandırmak konusunda bulunabilecek en önemli yöntem onlara alternatifler sunmaktır. Örnek vermek gerekirse; aileler çocuklarına ayakkabı almak için gittiklerinde çocukları mağazada gezinirken büyükler kendilerine göre uygun olan birkaç tane ayakkabıyı seçerek çocuklarına ‘’bizim buradan alabileceğimiz ayakkabılar ancak bunlardır, paramız ancak bunlara yetmektedir.’’ Diyerek hem onları sınırlamalı hem de çocuklarını bu konuda yönlendirmelidirler. Böyle kıvrak bir hamle ile hem çocuklarına karar verme imkanı sunmuş olacaklar hem de kendi istedikleri modellerden birisini seçtirmiş olacaklardır.

Aynı yöntemi hafta sonu yapılacak bir faaliyette de uygulamak mümkündür. Aileler kendi kafalarında tasarladıkları bir planı çocuklarına sunarak onların karar vermelerine yardımcı olacakken bir taraftan da kendi imkanlarına uygun bir çözüm bulmuş olacaklardır. 

Örneklemek gerekirse, Hafta sonu yapabileceğimiz faaliyetler pikniğe gitmek, avm’ye gitmek, doğa gezisi yapmak olsun. Aileler çocuklarının karar verme becerisini geliştirmek için şunu söyleyebilir: ’’Çocuklar, bu hafta sonu bir şeyler yapalım. Seçeneklerimiz şunlardır bunlardan birisini seçerek bize bildirin. Böyle bir yaklaşımla çocuklarımıza karar verme becerisi kazandırmak sanıldığından da kolay olacaktır. Bu şekilde hem yetişkinler kafalarındaki uygun planı devreye sokmuş olacaklar hem de çocuklarını karar verme aşamasına katmış olacaklardır.

Görseller: https://unsplash.com/