Nasrettin Hoca, Empati, Ekmek İsrafı

Nasrettin Hoca, Empati, Ekmek İsrafı

Empati yapmak ya da eşduyum kişinin kendisini karşısındaki kişinin yerine koyarak onun duygu ve düşüncelerini anlamaya çalışması ve onun gibi düşünme çabasıdır.

Empati yapmanın önemini bilmeyen yoktur ve neredeyse her insan empati yapmak gerektiğinde hem fikirdir. Ancak en fazla da empatiye ihtiyacı olan insanlar empati yapılmasını isterler. O an itibari ile yaşantısında bir sıkıntı olmayan insanların empati pek akıllarına gelmez. Maalesef empati, sıkıntı kuyusuna düşen insanların sarıldığı bir ipten başka bir şey değildir.

Empati yapmak için illa da başımıza bir musibet gelmesini beklemek doğru değildir. Marifet başımıza bir sıkıntı gelmeden başka insanların içinde bulunduğu sıkıntıyı kavrayabilmektir.

Avrupa ülkelerinin pek çoğunun eğitim sisteminde empati becerisi kazandırmak için çalışmalar yapılmaktadır. Öğrenciler zor durumda olan insanların yaşantılarını kısa süreliğine de olsa modellemeye çalışarak bu insanların durumlarını anlamaya çalışırlar.

Bu amaçla Müslüman olmayan bu insanların oruç tutmak suretiyle Müslümanların Ramazan ayındaki durumlarını anlamaya çalıştıklarını kitaplardan okumaktayız. Oysa ülkemizde empati yapmak büyük oranda sözde kalmış bir durumdur.

Nasrettin Hoca bilinen fıkrasında insanların empati yapmaktan uzak olduğunu anlatır. Hani hocanın damdan düştüğü bir fıkra vardır ve insanlar hocanın başına toplaşarak halini sormak isterler. Hoca ise yanınızda damdan düşen var mı? ‘’Damdan düşen gelsin yanıma’’ Der. Hocanın fıkrasındaki ana tema; insanların aynı durumu yaşamadan başkalarını anlamalarının mümkün olmadığıdır.

Empati becerisi geliştirmek öyle kolay bir durum değildir. Empati yapma konusunda en fazla şanslı olan insanlar hayatlarının belirli aşamalarında zorluklar çeken insanlardır. Yaşantılarında pek zorluklarla karşılaşmayan insanların empati yapması biraz zor gözükmektedir.

Ülkemizde empati yapmak anlamında yetersiz olduğumuzu doğrulayan bazı işaretler yok değildir. Mesela halen açlıkla mücadele eden insanların olduğu bir dünyada ülkemizde yaklaşık 6 milyon ekmeğin çöpe atılması bu konudaki görüşümüzü doğrulamaktadır.

Ekmek israfı yapmayan insanlara diyecek söz yok ancak ekmeklerini hala israf eden insanların bu konuda empati yapmalarını ve açlıktan ölen insanları düşünmelerini tavsiye ederim. Gerçi empati konusunda ben de Nasrettin Hoca gibi düşünmekteyim ancak yine de bu konuya dikkat çekmek vicdani bir sorumluluktur.

Söz dönüp dolaşıp ekmek israfına gelmişken, ekmek israfını önlemek için birkaç yöntem tavsiye etmek istiyorum.

1-   Düşük gramajlı ekmekler üreterek bölünerek bayatlayan ekmek miktarını azaltmak

2-   Ekmekleri ambalajlı bir şekilde üretmek

3-   Ekmekleri buz dolabında saklama alışkanlığı kazanmak/kazandırmak

4-   Ekmek ambalajlarının üzerine buz dolabında saklayınız ve açlıktan ölen insanları düşünerek ekmeğinizi israf etmeyiniz. Şeklinde uyarı yazıları yazmak.

Bu yazımız hem empati yapmak hem de ekmek israfını önlemek konusunda bir farkındalık oluşturmak amaçlanarak hazırlandı. İnsanlarımıza milimetrenin milyonda biri kadar bile bir faydası olabilirse büyük mutluluk duyacağım.

Görseller: https://unsplash.com/